एउटा मात्र युद्ध बाँकी छ । नेपाली कविता

अब देश त खण्ड खण्ड पनि भयो
जातजाती र उपजातीहरुको
पर्खाल ठड्याउन मात्र बाँकी छ ।

यो देश जो अँझै महान र सुन्दर छ,
यसका महानता र सम्पदाहरुको
चीरा पारेर चूंगीका लिने
खम्बा र बाँसको लिंगो ठड्याउन मात्र बाँकी छ ।


ए पात्तकी हो तिमीहरुले यो के गरेको ?
ए राक्षसहरु हो यो कस्तो राजनीति गरेको ?
बाहुन कै खलकमा जन्म्यौ,
बाहुन कै नाम लेख्छौ,
पौडेल, कोइराला, दाहाल,
भट्टराई, नेपाल अनि खनाल
तिम्रा पुर्खाले धिक्कारर्लान कतै
जातजातीको भाग लगाउँदा
खै त आफ्नो बाहुन राज्य ?
कि तिमीले पनि जात बदल्न बाँकी छ ?

ए गद्दार कुकुर र गधाका पुजारीहरु हो
ए महापापी र उल्लू अनि वेइमानहरु हो
क्षेत्री कै खलकमा जन्म्यौ,
क्षेत्री कै नाम लेख्छौं,
महत, थापा, चन्द र देउवा
बस्नेत, रावल, कुंवर र कार्की
तिम्रा सन्ततीले मुखमा थुक्लान कतै
जातजातीको भाग लगाउँदा
खै त आफ्नो क्षेत्री राज्य ?
कि तिमीले पनि थर बदल्न बाँकी छ ?

चौध अञ्चल पचहत्तर कस्का निजी थिए
कस्ले बदल्न भन्यो कहाँ छ त्यो जनादेस
तिम्रा गीदिमा गोबर भरिएको
कुन विकसित देशमा देख्यौ
गरेर यस्तो विभेद अनि सुधारीएको
पाजी नामर्द र चण्डालहरु हो
यस्तो निच काम पनि गर्छन पद पाउन
अकुत अनापसनाप कमाउन
अझै के खान र लाउन छ बाँकी के हँ ?

यूद्ध र आन्दोलन अनि हडताल गरायौ
थरीथरीका विरोध र ताण्डव गरायौ
बोलाएर जनताका छोराछोरी
लडायौ नेपालीलाई नेपाली विरुद्ध
भूट्यो जनताका छोराबुहारी
रुवायौ नाबालकहरु घरघरमा टुहुरा पारी
आखिर बर्हिगमनमा अनि अयोग्यमा पारी
बनायौ तिनैलाई दुष्मन आफ्ना
आज त लगाए ताला तिम्रा आफ्नै कार्यालयमा
याद गर पाजीहरुको अब कुनै आन्दोलन
राजा र दरबारको विरोध बाँकी छैन
छ त तिम्रा आफ्नै असन्तुष्ट कार्यकर्ता
अयोग्य, वाइसियल, दरुण र लिगहरुले
तिम्रै पुत्ला जलाएर तिम्रो गर्दन समात्न बाँकी छ ।

एउटा मात्र युद्ध बाँकी छ,
सुखमय अन्र्तजातीय विवाहमा
बाधिएर बसेका तिम्रै खुसी सेनाहरु
जातजातीको लडाईमा घानिएर
यौनक्रिया र सहवासको आनन्द विर्सेर
लोग्ने स्वास्नी जातजातीको यूद्धमा
काटिन र मारिन बाँकी छ ?

के तिमीहरुलाई याद छ ?
तिम्रो पनि अन्तरजातीय
तिम्रा सन्तान र छोराछोरीको पनि
आधुनिक र युग सुहाउँदो विवाहमा
घोर दरार पारेर लाजिम्पाटको दरबार
र ती आलिसान गाडीमा भागबन्डाको लडाई बाकी छ ।
अँझै छैन विग्रेको सुधार मर्न र मार्नबाट
जोगाउ भाइचारा अनि त्यो दरार हटाउन बाँकी छ